Het altijd boeiende en broeiende Ajax

Niemand had het zien aankomen, zeker ook de naar verluid goed ingevoerde journalisten van V.I., Telegraaf, AD niet. Maar nu de kruitdampen wat opgetrokken zijn volgens mij een paar conclusies te trekken.  Peter Bosz blijkt een ware leerling te zijn van Ronald Koeman, die op een zelfde leeftijd na een jaar PSV ook een financieel aantrekkelijke trein zag langs komen en daar gulzig bij in stapte. Clubliefde bestaat niet, bij spelers niet, bij trainers niet, althans de meeste niet. Des temeer respect voor Frank de Boer die in tijden waarin het nog meer broeide bij Ajax doorging net zo lang (of wellicht te lang) tot de sportieve grens bereikt was onder zijn leiding.  Natuurlijk zal er ook nu onenigheid geweest zijn, Van der Sar was er zelf duidelijk in. Maar ik vrees dat bepaalde media, vooral De Telegraaf,  handenwrijvend het strontje tot een enorme koeienvlaai hebben opgeblazen. Wat niet wegneemt dat de structuur van Ajax op z’n minst vreemd en onhelder is. Dennis Bergkamp als lid van het alles bepalende technisch Hart is de baas over de trainer, onder wie hij juist ondergeschikt is als assistent. Dat is vragen om botsingen. En ik blijf zeggen dat wat steeds het Plan Cruijff genoemd wordt is in feite altijd leidend geweest voor Ajax: vooral zelf spelers opleiden, aantrekkelijk en winnend voetbal spelen en spelers aantrekken die je niet in huis hebt – want hoe goed je ook opleidt, er zijn altijd mindere lichtingen – ‘ hetzij als talent hetzij als routinier van toegevoegde waarde. En ook dat gaat regelmatig mis, omdat Ajax,  hoe groot de naam als opleidingsinstituut wereldwijd ook is, niet het voetbalparadijs is, maar een club die altijd boeit en waarin het vooral altijd broeit. De geest van JC blijft altijd hangen, ook na zijn dood, ten goede, maar ook soms ten kwade.