Cordoba

Vanochtend op tijd op. Inpakken, ontbijten, kuisen waar nodig en weg wezen. Onze boodschap aan Maria: dank voor goede zorgen en wat wij niet meer konden verorberen, zoals kaas, seranoham, fruit, koffie, olijfolie. We kunnen het haar persoonlijk overhandigen. Een gesprek op de valreep c. q. drempel, zoals ook zo vaak in het pastoraat. Tien jaar geleden hebben haar man en zij dit huis gebouwd en laten bouwen. En in een dorp verderop een weekendhuis. Haar man heeft in Perania een meubelzaak, die jaren goed gelopen heeft, maar nu in het geheel niet. Maria werkt in een andere winkel. Het is stralend weer als we de tocht van 165 km naar Cordoba aanvaarden. Onderweg tanken van benzine en koffie. Dichterbij Cordoba betrekt de lucht, in de stad een grijze lucht, die het koud maakt. In de zomer is het de heetste stad van heel Spanje, bijkans 40 graden. Nu misstaan trui, jas en sjaal niet. We hebben een viersterren hotel geboekt, direct tegenover de Mesquita, de kerk ingebouwd in een moskee, de culturele, architectonische trekpleister van de stad. Door een reusachtige korting betalen we slechts 50 euro per nacht, exclusief ontbijt, dat wel. Maar het is een voornaam ingericht hotel, met luxe kamers, een ruim 2 persoonsbed voor alleen dat grote lijf van me. We lunchen en daarna bezoek aan de Mesquita: zeer indrukwekkend, nooit zo iets bijzonders gezien, kerk in de een na grootste ( voormalige) moskee ter wereld. Al die roodkleurige bogen, die de immense ruimte als bij een schaakbord in symmetrische driedimensionale vlakken verdelen en voor intimiteit zorg dragen. In het hart de kerkruimte, met altaar, bisschopszetel, kansels, koor met koorbanken. Tegen alle muren kapellen voor ettelijke heiligen, die zich aaneen rijgen. Een grote hof binnen de buitenmuren van het complex met een aantal monumentale toegangspoorten. Afgepeigerd naar m’n kamer voor een middagdut, de lunch valt zwaar op maag en andere ingewanden. Om een uur of vijf een wandeling; vriend W. is op jacht naar broek en shirts. Zelf ga ik voor een tochtje door de oude stad in een moderne riksja, electronisch aangestuurd. EEn uiterst vriendelijke jongen van 21 vertelt gretig, enthousiast , in goed Engels, zich zelf aangeleerd en opgepikt van toeristen. Ik betaalde voor een half uur, maar hij heeft me een kwartier extra. Om zeven uur treffen we W. en ik elkaar in de lobby van het hotel en delen elkaars belevenissen. We genieten van tapas en wijn in een nabij gelegen heerlijk warme en vriendelijke bar.