Veel gele schoolbusjes, die kinderen vanuit de verste dorpen ophalen en van school weer thuisbrengen. Veel pinautomaten , veel meer dan bij ons. Navenant veel banken. Zeer veel taxi’s in de steden, die in grote rijen op schaarse klanten wachten. Veel meisjes in de steden op te hoge hakken. Veel jongens met kokette kuiven. Zeer veel pensions, restaurants, hotelletjes, tot in de verste uithoeken: veel klanten, een zeer grote vraag.  Veel stukken land te koop. Veel tweedehands kledingwinkels. Veel Roma, waarvan nog veel aan de randen van dorpen in armzalige huisjes als hutjes wonen, met veel haveloze, vervuilde kinderen en permanent dronken vaders. Meer en meer Roma in goede doen, die huizen als kastelen bouwen, met protserige daken en torentjes van zink en felle kleuren. Veel monumenten met de namen van slachtoffers van beide wereldoorlogen. In de van oorsprong Duitstalige gebieden met ook de namen, ettelijke namen, van weggevoerden naar de Sovjet-kampen, na 1945, waarvan er velen niet terugkwamen. Weinig dat nog herinnert aan de Ceausescutijd, of het zouden de duizenden, tienduizenden flatgebouwen moeten zijn die op zijn last in de steden werden gebouwd, slecht van kwaliteit en grauw van aanzien. De dorpen werden leeggehaald, landbouw telde niet meer, industrie daar ging het om. En daar kwamen ze met hun have en goed, met hun schamel bezit, met hun geiten en kippen, die in de douche werden gestald.Lang leve de communistische vooruitgang! Lang leve de door de grote Leider geschapen Nieuwe Mens! Veel aardige mensen, veel gastvrijheid, veel uitstekend eten, veel prima bier en goede wijnen, veel huisgestookte pruimenjenever. Veel goeds in het land, dat ik vandaag weer verlaat , op weg naar het goede vaderland, waar ook van alles veel is, misschien wel veel wateroverlast.