Jacqueline van der Waals is bij tallozen bekend zonder dat ze bekend is. Ze schreef een lied, warvan de beginregels onlangs ook weer door koning Willem Alexander bij zijn inhuldiging werden gesproken: wat de toekomst brengen moge… Bij de inhuldiging van Beatrix als koningin in 1980 werd het gehele lied nog gezongen. Het lied wordt te pas en te onpas gezongen en is voor mij nog slechts van waarde, wanneer het om situaties gaat, overeenkomstig die waarin en waardoor de dichteres het heeft geschreven. Zij schreef het toen ze te horen had gekregen dat ze ongeneeslijk ziek was. Jacqueline E. van der Waals, dochter van een wereldberoemde, Nobelprijswinnende natuurkundige, heeft mooi werk geschreven, waaronder het hieronder volgende De herdersfluit.
De herdersfluit
Eens ging ik langs het lage riet, Dat ruischen kan en anders niet, Toen, langs mijn pad, een herder kwam, Die één van deze halmen nam, En dien besnoeide en besneed, En maakte tot zijn dienst gereed. Door dit gekorven rietje, dat Als dood hij in zijn handen had, Dien stemmeloozen stengel zond Hij straks den adem van zijn mond, En, als hij blies, zoo zong het riet, En, als hij zweeg, verstomde 't lied: De zoete, pas ontwaakte stem Bestond en leefde slechts door hem. Zoo gaf ik gaarne wensch en wil In 's Heeren hand en hield mij stil. Zoo dan, als door een rieten fluit, Bij zwijgend eigen stemgeluid, Gods adem door mij henen blies, Hoe groote winst bij kleen verlies!