‘Tour de France’ – 11 – Auch

270px-Auch_Haute_ville_depuis_Gers  Auch is een ruim 20.000 inwoners tellende stad in het departement Gers (regio Midi-Pyrénées), de streek waar ik een ruime week zal verblijven in een gîte van vrienden. De oude stad ligt hoog en is een bezoek waard. Het is zaterdag en ik klim al vroeg naar het centrale plein, waar een markt wordt gehouden. De kathedraal is nog niet open, maar wel al een paar terrassen, badend in een vroeg zonnetje. Ik koop een Telgraaf, een krant die ik het meest in het buitenland lees en daar dan ook het meest grondig. In Nederland is het meer doorbladeren, met wat extra aandacht voor de sportpagina’s. Ik heb eens de leus bedacht en die aan een journaliste van de krant die ik ken vanuit café Krom in Amsterdam en mij tweemaal heeft geïnterviewd meegegeven als reclameslogan: De snelst gelezen krant van Nederland! Enfin met een heerlijke espresso vermaak ik me en daarna struin ik langs de marktkramen en koop heerlijke kazen, olijven en noten. Inmiddels is de kathedraal open, gewijd aan Maria en opgenomen in de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. Door het portaal met renaissancegevel stap ik de meer dan 100 meter lange kerk binnen. De grote trekpleisters van het godshuis zijn de achttien renaissance glas-in-loodramen van de uit de streek afkomstige Arnaud de Moles en de 113 uit eik gesneden koorstoelen met meer dan 1500 personages. Bij de kathedraal bevindt zich de 40 meter hoge Armagnactoren, een voormalige 14e eeuwse gevangenis. De prefectuur van de Gers is ondergebracht in het aanpalend voormalig 18e eeuwse bisschoppelijk paleis met een gevel van gegroefde Korinthische zuilen. Het VVV-kantoor is gevestigd in eeen 15e eeuws huis, één van de oudste van de stad. Bovenaan een trap met 370 treden prijkt een standbeeld van de musketier Artagnan. Nauwe straatjes en steegjes hebben het middeleeuws karakter van de stad bewaard. In een voormalig Jacobijns klooster is een zeer interessant museum gevestigd. Je kan je ogen te goed doen aan pre-Columbiaanse en pre-Peruaanse volkskunst van rituele, ceremoniële en religieuze en soms ook ‘pornografische’ aard. Verder ook Egyptische, Gallo-Romeinse en middeleeuwse collecties, schilderijen, beeldhouwwerken, volkskunst etc. uit de streek.                                 Al een paar dagen heb ik me voorgenomen naar de kapper te gaan. Dwalend door een van de nauwe straten loop ik langs een kleine kapsalon zonder klanten. Ik stap naar binnen en wordt hartelijk begroet door een oudere deftige dame. Voor 18 euro knipt ze mij. Met de schaar. Er komt geen tondeuse aan te pas, zoals heden ten dage meer dan gebruikelijk. Een belediging voor het vak en de klant, vindt ze. Behalve haar handen staat ook haar mond niet stil. In rad en voor mij  onverstaanbaar Frans knipt ze niet alleen, maar ratelt ze ook mijn haren er af, naar het lijkt.                                                                                     Van Auch is het niet ver meer naar Lautaret, waar Henk en Tineke hun fraaie buiten hebben en waar ik in een van de drie gîtes onderdak krijg. Ik arriveer op het middaguur met in een overdekt marktje van Auch aangeschafte appeltaart. We kletsen lang bij, met de appeltaart en koffie. Daarna installeer ik me, rust uit en ‘s avonds eten Henk en ik in Condom een verrukkelijke pizza op een vertrouwd adres.